Καφτατζής, Γιώργος

(Ηράκλεια Σερρών 1923 –). Δικηγόρος και λογοτέχνης. Σπούδασε στη νομική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σταδιοδρόμησε ως δικηγόρος στις Σέρρες. Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση (περίοδος 1941-44), κατά τη διάρκεια της οποίας, μεταξύ άλλων, έγραψε διάφορα θεατρικά έργα για την ψυχαγωγία των ανταρτών. Υπήρξε βασικός συνεργάτης του περιοδικού Ξεκίνημα. Στα ελληνικά γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1948 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής Τα Μοιρολόγια. Έγραψε τις ποιητικές συλλογές Ουράνια στάχυα (1952), Το πανηγύρι της φωτιάς (1959), Δύσκολες χρονιές (1959), Η μπαλάντα του φεγγαριού (1961), Αναθήματα (1966), Ελεγείες (1971), Τα παραλειπόμενα (1985)· τα ιστορικά-λαογραφικά έργα Ιστορίες της πόλεως των Σερρών (1967), Σερραϊκή προσωπογραφία (1972), Ιστορία της Ηράκλειας των Σερρών (1973), Τα δημοτικά τραγούδια του νομού Σερρών (1978), Η σερραϊκή χρονογραφία του Παπασυνοδινού (1982), Οι Σέρρες άλλοτε και τώρα (1985)· τέλος, τα έργα Ματωμένη γη (1947, νουβέλα), Δώδεκα μέρες (1955, μυθιστόρημα αναφερόμενο στη μάχη της Κρήτης).